Monday, February 22, 2010

νεράιδα

Β Α Σ Α Ν Ι Ζ Ο Μ Α Ι είπα, και ξαφνικά δεν ήμουν μόνος.
Τα μαύρα γράμματα χαμηλά στους τοίχους του κέντρου της πόλης με φέρανε σε σένα. Είσαι σαν νεράιδα από ασπρόμαυρο παραμύθι. Κι εγώ ανοίγω τα φτερά μου να σ’ αγκαλιάσω. Πετάω που σε γνώρισα. Β Α Σ Α Ν Ι ΖΟ Μ Α Ι μέχρι να σε ξαναδώ. Β Α Σ Α Ν Ι Ζ Ο Μ Α Ι σ’αγαπώ.

No comments:

Post a Comment